Akustička struktura glasa kod ispitanika sa umjereno teškim oštećenjem sluha

Abstract

Uvod. Glas je produkt vibratornog kretanja glasnica i rezonantnih efekata
vokalnog trakta, stoga je instrumentalno praćenje samog vibratornog
procesa jedan od bitnih aspekata objektivnog instrumentalnog ispitivanja
glasa. Neodgovarajuća visina i neprimjerena glasnost, kao i pojačana nazalnost, predstavljaju osnovne karakteristike glasa kod osoba sa oštećenim
sluhom. Cilj istraživanja je bio da se uradi detaljna analiza i poređenje akustičke strukture vokala A kod ispitanika sa oštećenim sluhom i ispitanika
sa urednim sluhom i normalnim glasom.
Metode. Ukupan uzorak je činilo 40 ispitanika, uzrasta od 17 do 20 godina
(18,50 ± 1,13), oba pola (50% muškog), koji su podijeljeni u dvije grupe.
Prvu grupu je činilo 20 ispitanika sa umjereno teškim oštećenjem sluha
(56-70 dB), dok je druga grupa obuhvatila 20 ispitanika bez oštećenja sluha. Ispitanici obje grupe su međusobno ujednačeni po polu i uzrastu (± 3 mjeseca). Istraživanje je realizovano tokom maja 2018. godine u srednjim školama i Medicinskom fakultetu u Foči, i specijalnoj školi sa domom učenika ,,Bubanj” u Nišu.
Rezultati. Statistički značajna razlika između ispitanika sa urednim i oštećenim sluhom utvrđena je za 11 od 14 ispitivanih akustičkih parametara vokala A: standardna devijacija osnovne frekvencije (STD), ukupan jitter (Jitta), jitter procenat (Jitt), relativna srednja vrijednost perturbacije (RAP), koeficijent varijacije osnovne frekvencije (vFo), shimmer (Shdb), shimmer
procenat (Shim), koeficijent perturbacije amplitude (APQ), odnos šuma
i harmonika (NHR), indeks prigušene fonacije (SPI) i indeks intenziteta
osnovne frekvencije i tremora (FTRI), pri čemu ispitanici sa oštećenim sluhom ostvaruju veće vrijednosti navednih parametara.
Zaključak. Prikazani rezultati ukazuju na patološke promjene u glasu kod
ispitanika sa oštećenim sluhom i potrebu za rehabilitacijom glasa ovih ispitanika.