ODNOS VJEČNOG I ISTORIJSKOG U ISTORIJI FILOZOFIJE

Abstract

U ovom radu autori će se baviti onim suštinskim filozofskim
problemima koji zasigurno određuju njen pravac i poziciju u unutarsvjetskim
zbivanjima. Filozofija jeste stanje duha čovjeka koji
teži da dokuči istinu. Sve nauke teže, tj. imaju svrhu da dosegnu
istinu. Filozofija, kao što je poznato, nije nauka, ali njen cilj takođe
je istina. U ovom rada ukazaće se na suštinsku razliku između filozofije
i nauke i posebnih problema prema kojim se one odnose. Potom,
govorićemo o filozofiji i njenoj istoriji, o nužnosti razlikovanja
ovoga dvoga kako bi se stvorila jasna slika i predstava u konkretizovanju
njihove problematike. Autori ističu i to da u suštini svi problemi
nastaju iz nerazumijevanja onog što filozofija jeste i što je
predmet istorije filozofije, odnosno postavlja se pitanje − kako možemo
razumjeti istoriju filozofije ako ne razumijemo ono što filozofija
zaista jeste. S tim u vezi, autori će u radu obrazložiti, tj.
postaviti kao centralnu temu jaz između filozofije koja traga za
onim vječnim i posebnim i filozofije koja se otkriva u vremenu, tj.
kao ono što izrasta iz vremena i koje se samo u vremenu razumije.
Shodno tome, autori će se pozabaviti Koplstonovom philosophia
perennis i Hegelovim shvatanjem razvića konkretnog.