AFEKTIVNA VEZANOST U DJETINJSTVU KAO PREDIKTOR STRESA, ANKSIOZNOSTI, DEPRESIVNOSTI I ADVERZIVNIH ISKUSTAVA KOD MLADIH

Abstract

Istraživanjem se nastojalo utvrditi uticaj afektivne vezanosti u djetinjstvu kao prediktora stresa, anksioznosti, depresije i adverzivnih iskustava kod mladih. Uzorak istraživanja činilo je 202 ispitanika, ujednačeni po polu (Nm=102; Nž=100), koji dolaze sa područja grada Bihać i okoline. Za potrebe istraživanja korišteni su upitnik depresivnosti, anksioznosti i stresa (DASS skala), upitnik adverzivnih iskustava iz djetinjstva (ACE) i upitnik porodične afektivne vezanosti (PAVb). Nepotpunost porodice narušava porodičnu strukturu i remeti njeno prirodno stanje što može dovesti do patologije afektivne vezanosti koja se u našem istraživanju pokazala kao značajan prediktor internalizirajućih (simptomi anksioznosti i depresije) promjena u ponašanja kod mladih (p< .01). Nekonzistentnost odnosa u porodici dovodi i do potencijalno traumatskih, adverzivnih, iskustva koja je osoba mogla da doživi u periodu od rođenja do 18 godine života a čija simptomatologija je pokazana na statistički značajnom nivou (p< .01) u ovom istraživanju. Istraživanja ukazuju na konzistentne spolne razlike u kojima žene imaju intezivnije internalizirajuće simptome od muškaraca što u ovom istraživanju nije pokazano kroz statističku značajnost. Naime, zbog razlika u adolescenciji koje postoje u stilu suočavanja sa stresnim situacijama između muškaraca i žena, rezultati ovog istraživanja ukazuju da postoje razlike u kojima muškarci pokazuju statistički značajnije (p< .01) ispoljvanje depresivnosti i u prosjeku izraženije simptome anksioznosti i adverzivnih iskustava, a žene samo statistički značajno (p< .01) ispoljavanje simptoma stresa.