ANTIBAKTERIJSKA SVOJSTVA EKSTRAKTA BIJELOG LJILJANА (Lilium candidum)

Abstract

Prirodni ekstrakti pravljeni od svježeg biljnog materijala i biološki aktivna jedinjenja izolovana iz različitih biljnih vrsta koje se već vijekovima koriste u narodnoj medicini mogu predstavljati dragocjene izvore za proizvodnju novih prirodnih konzervanasa i ljekovitih pripravaka. Bijeli ljiljan – Lilium candidum se takođe dugo koristi u tradicionalnoj medicini za liječenje opekotina i promrzlina, upale uha i nosa, kao melem za ispiranje rana i posjekotina. Korijen, listovi i cvjetovi imaju ljekovita svojstva, ali je malo podataka u literaturi o antibakterijskom dejstvu ekstrakta bijelog ljiljana na određene patogene i da se utvrdi opravdanost njegovog korištenja u tradicionalnoj medicini. U radu je ispitana antibakterijska aktivnost ekstrakta bijelog ljiljana na pet referentnih kultura (Escherichia coli WDCM 00090, Listeria monocytogenes WDCM 00020, Salmonella enterica WDCM 00030, Pseudomonas aeruginosa WDCM 00024) i sedam bakterijskih kultura (Escherichia coli, Providencia stuartii, Pseudomonas spp. Β-hemolitična Escherichia coli, koagulaza pozitivan stafilokok, Staphylococcus aureus, Sreptococcus grupe D) iz kolekcije Laboratorije za mikrobiologiju Veterinarskog instituta „Dr Vaso Butozan“ Banja Luka. Rezultati rada su potvrdili da ekstrakt bijelog ljiljana pokazuje određenu antibakterijsku aktivnost prema ispitanim patogenima korištenim u ovom istraživanju. Antibakterijska aktivnost ekstrakta bijelog ljiljana se kretala u opsegu od 5,33 mm do 18,88 mm, zavisno od bakterijskog soja i koncentracije ekstrakta bijelog ljiljana.