Dekodiranje genocidne namjere: pravna evolucija dokaznih standarda u digitalnoj eri

Abstract

Rad istražuje transformaciju procesa dokazivanja genocidne namjere (dolus specialis) u kontekstu digitalne revolucije koja je fundamentalno izmijenila način dokumentovanja, analiziranja i prezentovanja dokaza pred međunarodnim krivičnim sudovima. Kroz analizu evolucije od tradicionalnih dokaznih sredstava do sofisticiranih digitalnih tragova, rad identifikuje ključne pravne, forenzičke i etičke izazove sa kojima se suočavaju tužioci, sudije i istražitelji u procesuiranju „zločina nad zločinima” u digitalnom okruženju. Centralni fokus rada usmjeren je na tri međusobno povezana aspekta: metodologiju prikupljanja i verifikacije digitalnih dokaza, pravnu kvalifikaciju online sadržaja kao elemenata genocidne namjere, te problem pripisivosti digitalnog materijala konkretnim počiniocima. Primjenom interdisciplinarnog metodološkog okvira koji kombinuje normativno-analitičku metodu, komparativnu analizu sudske prakse i empirijsko istraživanje konkretnih predmeta, rad formuliše inovativne koncepte poput „digitalne pluralizacije indicija”, „kaskadne pripisivosti” i „digitalne kontekstualizacije” kao alate za prevazilaženje identifikovanih izazova. Kroz kritičku evaluaciju prakse međunarodnih tribunala (ICTY, ICTR, ICC) i specijalizovanih istražnih mehanizama, rad razvija koherentni teorijski model za evaluaciju digitalnih dokaza genocidne namjere koji balansira potrebu za efikasnim procesuiranjem sa imperativima pravičnog suđenja i zaštite ljudskih prava. Rezultati istraživanja namijenjeni su pravnim praktičarima u oblasti međunarodnog krivičnog prava, istražiteljima ratnih zločina, digitalnim forenzičarima i kreatorima pravnih politika koji rade na razvoju normativnih okvira za digitalne istrage teških međunarodnih zločina.