Velike promjene u geopolitiĉkom i vojno-politiĉkom okruţenju u Evropi i uopšte u svijetu nakon hladnog rata diktiraju nove poglede na obezbjeĊenje sigurnosti na nivou meĊunarodnog sistema, što će se više nego u prošlosti, zasnivati na naĉelima saradnje, mirnog rješavanja sporova, djelovanja multilateralnih institucija koje će se u rješava-nju evropskih bezbjednosnih pitanja meĊusobno dopunjavati i osiguravati uĉešće svake drţave na tom podruĉju. Sadaš-nje bezbjednosno ureĊenje u Evropi otvara sasvim nove mogućnosti za afirmaciju «kooperativnog» modela osiguranja evropske i svjetske bezbijednosti, a ujedno izraţava svu komplikovanost, sloţenost, proturjeĉnost i nesigurnost u provo-Ċenju tog modela u praksi. Uprkos tome evropski meĊunarodni sistem danas raspolaţe mnoštvom organizacija i institu-cija, koje, uz odgovarajuću meĊusobnu podjelu rada i saradnjom mogu pomoći u uspostavljanju novog, zajedniĉkog i cjelovitog sistema bezbijednosti koji bi efikasno zadovoljavao potrebu za sigurnošću svake pojedine drţave, a isto tako i evropskog kontinenta u cjelini.
