BUDUĆNOST UNIVERZITETA

Abstract

Polazeći od postavki sadržanih u istoriji modernog Univerziteta, zahtjevu
koji on postavlja i koji je prisutan kako u proteklim tako i u savremenim konfliktima na
osnovu svog pojma i ideje, treba preduzeti pokušaj uspostavljanja jedne kritičke perspektive
na Univerzitet – preciznije: svaki trenutni Univerzitet. Prema hipotezi, u kriznim vremenima
Univerziteta se diskutovalo o praktično-filozofskim pitanjima koja su prevazilazila svaku
sadašnjost i otvarala budućnost Univerziteta. Ta budućnost otvara se samo ako se kriza ne
negira niti potiskuje, već afirmiše i shvata kao šansa da se jedna nasljeđena institucija
iznova utemelji. Nakon osvrta na dvije, po meni, osnovne krize Univerziteta, oko 1800. i
1968. (posmatrano iz sadašnje pozicije), i u kontekstu tekstova Žaka Deride, posebno
njegovih eseja „L'université sans conditions“ („Univerzitet bez uslova“), pokazaću da se
budućnost Univerziteta može promišljati samo polazeći od jedne u svakom univerzitetu
realno postojeće prekoračive instance, koja ga započinje ali se u njemu ne iscrpljuje. Derida
predlaže da se ona označi kao „Događaj“ (a moglo bi se prevesti i kao: pojavljivanje/objava
Drugog). U tome možemo vidjeti reformulaciju jednog transcendirajućeg potencijala
Univerziteta, koji se primjećuje u svakoj njegovoj krizi. U skladu sa savremenim interesima,
pozabaviću se istorijsko-teorijskim činjenicama samo ukoliko su u njima ponuđeni odgovori
za spoznaju trenutne bijede. Naposljetku, njih treba pobrojati makar u vidu ključnih reči.