A new species of romance: Walpole’s nostalgic fusion of medieval and modern

Abstract

Cilj rada je da rasvetli vezu između prošlosti i
sadašnjosti ostvarenu u Otrantskom zamku Horasa Volpola
(Horace Walpole), način na koji je ta veza uspostavljena, te udeo
nostalgije u stvaranju gotskog romana nazvanog novom vrstom
romanse. Horas Volpol bio je engleski plemić i kolekcionar
fasciniran gotskom arhitekturom, srednjovekovnim životom i
prošlošću uopšte. U ovom duhu napisao je 1764. godine svoj
roman prvenac, Otrantski zamak, čiji žnačaj ne leži toliko u
njegovoj umetničkoj vrednosti, koliko u činjenici da je u pitanju
pionirski gotski roman iz kog su pisci crpli inspiraciju dugo
nakon njegovog objavljivanja. Elementi poput smrti, ludila,
propadanja, proročanstava i natprirodnih događaja koje je
Volpol spojio u Otrantu, mogu se bez većih poteškoća uočiti u
naučno-fantastičnim i delima horor žanra današnjice,
prvenstveno u književnosti i kinematografiji, a zatim i u
popularnoj kulturi uopšte. Imajući ovo u vidu, mišljenja smo da
Otrantskom zamku valja posvetiti pažnju, čime bi se moglo
doprineti potpunijem razumevanju savremenih umetničkih
dostignuća nastalim po ugledu na njega, kao i obogaćivanju onih
koja će tek uslediti.