ODREĐIVANJE SREDNJE DISTANCE PRIVLAČENJA PRIMJENOM GIS-A U NIZIJSKO-BRDSKIM USLOVIMA

Abstract

Transport sortimenata, prije svega oblog drveta, je najskuplji proces u proizvodnji. On se sastoji iz tri
faze: primicanje, privlačenje i prevoz kamionima. Sa stanovišta troškova transporta najvažnije su prve
dvije faze transporta. One u prvom redu zavise od udaljenosti mjesta sječe stabala od šumskog puta
ili srednje transportne distance privlačenja i zato je određivanje njene vrijednosti veoma važno sa
stanovišta planiranja otvorenosti šuma. Srednja transportna distanca je jedan od pokazatelja otvorenosti.
Vrijednost srednje transportne distance privlačenja može se dobiti na više načina: mjerenjem
na terenu ili pomoću programskih paketa zasnovanih na GIS-u. Srednja transportna distanca dobijena
u Izvođačkim projektima za odjele 19, 20, 21, 22, 37, 47, 48 i 22/1 u Privrednoj jedinici „Prosara“,
iznosi 600 m. Primjenom ArcGIS 10 programskog paketa dobijena je prvo geometrijska transportna
distanca privlačenja koju smo množili sa faktorom korekcije koji za date terenske uslove iznosi 1,38. Na
taj način smo dobili stvarnu srednju transportnu distancu privlačenja koja je 590 m. Između ove dvije
daljine privlačenja nema statistički značajne razlike i prema tome srednja stvarna transportna distanca
privlačenja koja je određena pomoću ArcGIS-a 10, može biti korišćena za određivanje učinka skidera.
Uporedili smo stvarnu i geometrijsku srednju transportnu distancu privlačenja i dobili da faktor korekcije
iznosi 1,57. Prema tome prosječni faktor korekcije za nizijsko-brdske terene iznosi 1,475.