Rezolucija ST segmenta kao prognostički marker pojave ranih neželjenih kardiovaskularnih događaja poslije infarkta miokarda

Abstract

Uvod. Na osnovu prisustva elevacije ST segmenta na EKG-u tokom akutnog
infarkta miokarda izvršena je podjela na akutni infarkt miokarda sa ST elevacijom
(STEMI) i akutni infarkt miokarda bez ST elevacije (NSTEMI). Jedna
od metoda kojom je moguće odrediti uspješnost reperfuzione terapije nakon
STEMI je određivanje rezolucije ST segmenta. Rezolucija ST segmenta se prema
rezultatima dosadašnjih studija može koristiti kao prognostički parametar
koji predviđa ishode nakon STEMI. Cilj rada je da utvrdi povezanost stepena
rezolucije ST segmenta i pojave neželjenih kardiovaskularnih događaja 30
dana nakon STEMI.
Metode. U studiju je bilo uključeno ukupno 156 bolesnika, od kojih 134 liječeno
primarnom perkutanom koronarnom intervencijom (PPCI) i 22 bolesnika
liječena fibrinolitičkom terapijom. Na osnovu 12-kanalnog EKG registrovanog
pri prijemu bolesnika i EKG poslije 90 ± 15 min nakon završetka reprefuzione
terapije određivan je stepen rezolucije ST segmenta po metodologiji Schrodera
i saradnika. Bolesnici su podijeljeni u 3 grupe prema veličini rezolucije ST
segmenta: kompletna rezolucija ST segmenta (>70%), parcijalna rezolucija
(30-70%), bez rezolucije ST segmenta (<30%). Kao neželjeni kardiovaskularni
događaji su smatrani: smrtni ishod, reinfarkt, rekurentna angina, ponovna
revaskularizacija miokarda. Kontrolni pregled je bio baziran na intervjuu sa
bolesnikom, te na uvidu u medicinsku dokumentaciju.
Rezultati. Nije utvrđena statistički značajna razlika u učestalosti prisustva bilo
kojeg neželjenog kardiovaskularnog događaja 30 dana nakon STEMI među
podgrupama bolesnika sa kompletnom, parcijalno uspješnom i neuspješnom
reperfuzijom (smrt p=0,97; reinfarkt p=0,094; reishemija p=0,430; naknadna
revaskularizacija p=0,117 ).
Zaključak. Rezolucija ST segmenta ne može da posluži kao prognostički
parameter pojave ranih neželjenih kardiovaskularnih događaja.