Izbor optimalne operativne procedure u liječenju povreda jetre

Abstract

Uvod. Jetra je najčešće povređivan organ u traumi. Zahvaljujući unapređenju
strategije liječenja, mortalitet kod povreda jetre je posljednjih decenija u
značajnom padu. Cilj rada je da prikaže koliko su povrede jetre kompleksan
problem koji zahtijeva multidisciplinarni pristup u dijagnostici i liječenju,
a ciljevi hirurškog liječenja su kontrola krvarenja, očuvanje funkcije jetre i
prevencija komplikacija.
Metode. Retrospektivnom studijom je obuhvaćeno 98 bolesnika operisanih
zbog povreda jetre na Klinici za Opštu i abdominalnu hirurgiju UKC Banja
Luka u periodu 2006–2016. Iz istorije bolesti su analizirani: epidemiološki
podaci, mehanizam nastanka traume, dijagnostički pristup, stepen povrede
jetre, ukupna težina traume, učinjene hirurške procedure, ishod liječenja i
komplikacije.
Rezultati. Od 288 bolesnika koji su operisani zbog teške abdominalne traume,
98 je imalo povredu jetre (33 izolovane povrede jetre, a 55 udružene povrede
jetre i nekog od abdominalnih organa). Tretman teških povreda jetre uključivao
je perihepatično pakovanje kod 12, suturu jetre kod 71 i neki od tipova
resekcije jetre kod 5 bolesnika. Kod 10 bolesnika učinjena je samo hirurška
eksploracija i drenaža trbušne duplje. Od 74 bolesnika, kod kojih je uzrok
povrede bila tupa trauma, umrlo je 19 (25,68%), dok su od 24 bolesnika sa
ubodnom i sklopetarnim povredama umrla dva (8,33%) bolesnika. Mortalitet
je bio značajno niži kod pacijenata s povredama I, II i III stepena u odnosu
na povrede IV I V stepena (p = 0,015). Četiri (4,08%) bolesnika su imala postoperativnu
sepsu, 20 (20,41%) pleuralni izliv, a kod tri (3,06%) bolesnika se
razvio akutni respiratorni distress sindrom (ARDS).
Zaključak. Ukupni mortalitet od 21,4% u našoj studiji je bio usko povezan sa
stepenom težine povrede jetre, a značajno je smanjen zahvaljujući savremenim
dijagnostičkim i terapijskim metodama.