Viktimizacija i neformalni osuđenički sistem u maloletničkom zatvoru

Abstract

Uvod. Neformalni osuđenički sistem u maloletničkom zatvoru sadrži podgrupe
nastale na osnovu različitog statusa i moći. Takva podela implicira i
podelu po različitom stepenu viktimizacije za svaku od tri statusno različite
podgrupe neformalnog osuđeničkog sistema. Definisanje unutrašnje prirode
osuđeničke interakcije kroz njihovo delovanje u određenim neformalnim
grupama od suštinske je važnosti za sveobuhvatno razumevanje ovog socijalnog
fenomena, kojem nije poklonjena pažnja u onoj meri koja je neophodna.
Cilj istraživanja je utvrditi da li osuđenici u statusno različitim neformalnim
grupama imaju različit stepen viktimiziranosti
Metode. Uzorak obuhvata 102 osuđena lica, koja se nalaze u zatvorenom tretmanu
izdržavanja kazne zatvora u Kazneno-popravnom zavodu za maloletnike
u Valjevu. Metod istraživanja je empirijski, sistematski, neeksperimentalni
metod (survey), kao i metod teorijske analize. Osnovna istraživačka tehnika
upotrebljena u procesu prikupljanja podataka je anketiranje, koje nam je
obezbedilo jednoobraznost ispitivanja i anonimnost ispitanika.
Rezultati. Dobijeni rezultat viktimiziranosti za sve tri osuđeničke podgrupe
dokazuje da osuđenička podgrupa “vođe”, koja je statusno najjača, ima najniži
prosečan procenat viktimiziranosti od 29%. Osuđenička podgrupa “kolektivci”,
koja je statusno ispod članova podgrupe “vođe”, ima srednji prosečan
procenat viktimiziranosti od 53%. Osuđenička podgrupa “marginalci”, koja
je statusno najniža ima srednji prosečan procenat viktimiziranosti od 78%.
Zaključak. Na osnovu testa viktimizacije primenjenog na uzorku osuđenika
u zatvorenom tretmanu, koji su pripadnici neformalnog osuđeničkog sistema,
utvrđeno je da u Kazneno-popravnom zavodu za maloletnike postoje razlike u
stepenu viktimiziranosti između tri osuđeničke podgrupe: podgrupa „marginalci“
ima najviši stepen viktimiziranosti, „kolektivci“ srednji, a „vođe“ najniži.