REHABILITACIJA UČINILACA KRIVIČNIH DJELA U BOSNI I HERCEGOVINI, REPUBLICI HRVATSKOJ I REPUBLICI SRBIJI

Abstract

Rehabilitacija predstavlja pravo osuđene osobe da se nakon proteka određenog vremena od izdrţane kazne, te pod uslovima odreĎenim zakonom, smatra osobom koja nije počinila krivično djelo. Znači, svrha rehabilitacije je da obustavi negativno dejstvo pravnih posljedica osude, te da se na taj način bivši osuđenik izjednači u svim pravima sa ostalim građanima. Autorice u radu govore o pojmu, vrstama te historijskom toku razvoja sistema rehabilitacije. Ukazuju na probleme u vezi sa nastupanjem rehabilitacije, kao i na razlike u odnosu na slične krivičnopravne instute, koji mogu stvarati zabunu u poimanju ovog instituta. U najvećem dijelu rada, daju osvrt na aktuelna rješenja u propisima Bosne i Hercegovine, Republike Hrvatske i Republike Srbije, nagalašavajući važne sličnosti i razlike između navedenih rješenja i ukazujući na specifične institute, kaznene evidencije i posebne registre spesifičnih učinilaca pojedinih krivičnih djela.