HRANITELJSTVO KAO ALTERNATIVNI OBLIK ZBRINJAVANJA DJECE BEZ RODITELJSKOG STARANJA – IZAZOVI PRAKSE

Abstract

Poticajni uvjeti porodičnog okruženja, zajednice u kojoj se uči i po(d)učava temeljnim ljudskim vrijednostima, imperativ su svakog odgojno – obrazovnog djelovanja sa ciljem da se djeci obezbijedi mogućnost njihovog optimalnog rasta i razvoja. U tom smislu, roditelji imaju primarnu odgovornost i nezamjenjivu ulogu u životu djeteta. Ipak, brojni su slučajevi da djeca bivaju izložena različitim oblicima netrpeljivosti, straha, boli, kontinuiranim svađama ili nepovoljnim životnim uvjetima usljed niskog socio – ekonomskog statusa porodice. To je dovoljnim razlogom za alternativno zbrinjavanje djece odnosno izuzimanje djeteta iz njegove biološke porodice i smještaja u neki od oblika alternativne brige. Alternativni oblici brige uključuju hraniteljstvo, usvojenje i smještaj u odgovarajuće institucije za brigu o djeci, a odluka o obliku alternativne brige ovisi o više faktora. Međutim, onaj najvažniji odnosi se na princip najboljeg interesa svakog djeteta individualno tokom cjelokupnog postupka odlučivanja. Na osnovu brojnih istraživanja, hraniteljstvo uvažava najbolji interes djeteta te se, shodno tome, preferira i preporučuje u odnosu na institucionalne oblike zbrinjavanja.Cilj rada je predstaviti osnovne karakteristike hraniteljstva kao  alternativnog  oblika brige, njegovo formalno utemeljenje u zakonskoj regulativi, te iskustva u implementaciji. U tu svrhu korištena je deskritivno – analitička metoda te intervjuiranje ključnih aktera uključenih u proces donošenja odluke i izmještanja u hraniteljsku porodicu kako bi se ispitala njihova iskustva. Rad predstavlja svojevrstan doprinos promišljanju teorije i prakse hraniteljstva kao alternativnog oblika brige u najboljem interesu djeteta.