O PSIHOANALITIČKOM KONCEPTU POUNUTRENJA: INTERNALIZACIJA

Abstract

U najširem kontekstu u psihoanalitičkoj teoriji internalizacijom se označava progresivni proces
kojim vanjske interakcije između organizma i vanjskog svijeta bivaju zamijenjene unutrašnjim
reprezentacijama ovih interakcija i njihovim rezultatima. Proces je krucijalan u ontogenetskom
razvoju ljudske jedinke. Istovremeno, od esencijalnog je značaja za ostvarenje terapeutskog
progresa tokom sprovođenja psihoanalize, odnosno psihoanalitičke psihoterapije.
Obzirom na centralnost koncepta internalizacije u psihoanalitičkoj teoriji, kao i činjenice da isti
nije u dovoljnoj mjeri klarificiran, namjera ovog teksta je da se isti predoči u okviru njegovih
bazičnih obilježja u cilju nastojanja pobližeg definisanja samog pojma i njemu imanentnih
intrapsihičkih procesa.