UPOREDNA ANALIZA DEJSTVA ANTIDEPRESIVNIH LIJEKOVA SERTRALINA, PAROKSETINA I VENLAFAKSINA NA DUŽINU QT INTERVALA KOD DEPRESIVNIH PACIJENATA SA ALKOHOLNOM ZAVISNOŠĆU

Abstract

Depresivni poremećaji smatraju se jednim od najvećih zdravstvenih problema od javnog značaja. U
kаrdiologiji QТ interval је mjеrа vremena između početka Q talasa dо krаја Т talasa u еlektričnom ciklusu srca.
Produžen QТ interval је biomarker za potencijalni razvoj ventrikularnih aritmija i faktor rizika od iznenadne
smrti. Cilj ovog istraživanja je bio da se istraži dejstvo i izvrši uporedna analiza antidepresivnih lijekova
sertralina, paroksetina i venlafaksina na dužinu QT intervala kod depresivnih pacijenata sa alkoholnom
zavisnošću. Ispitanici i metode: Ovim istraživanjem obuhvaćeni su pacijenti muškog pola (stariji od 18 godina),
oboljeli od alkoholne bolesti kod kojih je na početku hospitalizacije na osnovu DSM-IV kriterijuma i pozitivne
Hamiltonove skale za procjenu depresije dijagnostikovana depresija tj. depresivni poremećaj. Studija je
obuhvatila ukupno 147 pacijenata, podijeljenih u tri podgrupe sa po 49 pacijenata, od kojih je svaka podgrupa
primala jedan od ispitivanih lijekova: sertralin, paroksetin i venlafaksin tokom 20 dana. U našoj studiji globalni
QTc interval (12-odvodni) određivan je automatski primjenom EKG aparata proizvođača i tipa “Schiller
Cardiovit AT-1” koji koristi “SCHILLER ECG Measurement and Interpretation Software for Children and
Adult ECGs”. Izmjerene/empirijske vrijednosti podataka statistički su obrađivane u SPSS 16.0 programskom
paketu za Windows. Korištene su metode deskriptivne statistike i metode statističkog testiranja hipoteza.
Rezultati: U našoj studiji nismo utvrdili efekat i statistički značajne razlike na dužinu QTc intervala između
ordiniranih antidepresiva (p = 0.286). Razlike u dužini QTc intervala između ordiniranih antidepresiva nakon
korekcije za serumske vrijednosti gama glutamil transferaze (GGT) i vrijednosti skora Hamiltonove skale za
depresiju (HRSD) također nisu statistički značajne (p = 0.135). Također smo ispitivali razlike u dužini QTc
intervala između ordiniranih antidepresiva, a u zavisnosti od odgovora na antidepresivnu terapiju (responderi /
non-responderi). Uočena je veća dužina QTc intervala kod respondera u sertralinskoj grupi za 3.816 ms,
paroksetinskoj grupi 0.753 ms i u venlafaksinskoj grupi za 4.974 ms, ali iste nisu statistički značajne (p > 0.05).